Tırnakları Kirli Yanakları Çizik

[kaaniscen]

anılardaki toz
ayrıca kurak bir yaz
kovalamaca teri
damlarda aynalılar suda
tenekelerde süs biberi
cibinlik kokularıyla iner gölge
dizim dirseğim yaralı
daha o zamanlardan
çıplak ayaklı
koşmayı seviyorum...

çıkınlara sarılı aylığımız
mutfakta katı yağ kokusu
haşlanmış yumurtanın kokusuyla
okul yollarına açılır gözlerimiz
karşı evin perdeleri de açılmış
sokağın ucuna doğru
umudun elma yanaklı gümbürtüsü
bulutlarla yarışıyorum...

devlet kumaşından lastikli donlarımız
yünlü hâki
apış aramızda yünlü alerjisi
naylon terliklerimizin uçları düşük
akşam baskınlarını yıldızlarla avutarak
ovuştururuz gözlerimizi
komşu kızlarını düşünür olmuşuz
kirli sarı pencerelerde
sevdamız
tek zulamız...

karşıki dağı bellemeden
uzağı çekmiş gözlerimiz
küçük kent yalnızlıklarında
büyük düşlerle yeniden kurarak dünyayı
hastalanmışız özlem moru ufuklara dargın
kış ortası sorusuzluklarına ateş
yaz ortası sorularına serin
hiçbir zaman burjuva olmamışız
tırnakları kirli
yanakları çizik
konuşkanlığı "suçlu"
çocuk
işçi
çocuk işçi
toptancı
emekçi
toptan emekçi
el aldı türkülü
sevdamız
zayıf yanımız...

"yar mı demeli ona
is kokulu hayat telaşı mı
griye yatkın ölüm kabuslarına
mahkum eden yaralı öykülerimizi"

"yan yan bakışlarda yoksul
ön ön gülüşlerde yoksun
can can sarışlarda dargın
kan kan gidişlerde yorgun
senin..."



kağan işçen...