UÇAĞIM...AL BENİDE BURALARDAN GÖTÜR!!!

Misafir

bir duvar gibiydi çocukluğum.beni dünyadaki anlamsızlıklardan koruyan bir duvar.
geçip gittiğini anlayamadım hiç.bu anlamsız dünyaya anlamsız bir ayrıntı olduğumu
anlayamadım.ve bir gün bu şarkı çıktı karşıma.özlediğimi anladım.kumdan kalelerimi
dalgalar yıktığı anlarda onlara kızışımı,tertemiz mutluluklarımı,arsız,umarsız tavırlarımı,
kağıtlardan yaptığım uçaklarımı...şimdi sadece sesleniyorum UÇAĞIM al beni de buralardan götür!!!!!

ne_kadar güzel yazmış fd.Ne kadar güzel anlatmış kendini.öyle değilmi??? İŞTE buu işte bu!!!:))

Bozcaada

Biz ona FD demiyoruz arkadaşlar ben öğrendim siz de öğrenin
Uzun Uzun Feridun Düzağaç...
Saygılar...

hseven359

evt...F.d sanki yapılan işi ifade ediyor....F'ye kuvvet , d'ye de yol derdik..f.d yapılan işi verirdi....Gerçi Feridun Düzağaç da albümünde şarkılarının altına F.d yazmış ama neyse ....geçti artık devir...

buralarsoguk

efreydun diyelim isminin eski hali birde bu yaziyi nerden bulmu;ssunuz arkadaşlar

umit_shady

derınlerde gızlenmıs yaralarımı gorsem,, oyunlar oynasam sahnesız maskesız...awaz awaz bagırıp duyursam sesımı..

buralarsoguk

evet benim fikrim başka yere gitti bir anda sevindim efreydun şu spor yazıcılıgı bırakıpta albumlerine yazmış yazıları yazıyor gundeliklere sandım ah keş ke öyle olsaydı

Bozcaada

uzun uzun feridun düzağaç!!!

Böyle kullanalım!!

hseven359

yokkkk...Uzun Uzun Feridun Düzağaç çok uzun oluyor..Olduğu gibi kalsın bence...ne uzun uzun fd gibi uzun ,ne de fd kadar kısa olsunnn

kIzIlgece

Ben çocukken 'karıncacılık' oynardım bir sandelyenin altına girip.O nasıl bir oyundu onu da açıklayayım:Ben güya karıncaymışım, o sandalyenin altı benim yuvammış.Ben oraya mutfaktan ekmek taşıyan bir karınca...Ya şimdi özlüyorum o günlerin dertsizliğini tasasızlığını, insanın elinde değil özlememek...'Kuş tüyüydü umutlarım'

çocukluğumdan aklımda kalan pek bi anım yok sadece en belirgin şekliyle çok haylaz bi çocuk olduğumu hatırlıyorum çok güzel bi çocukluk çağı geçirmesem de özlemeden edemiyorum o günleri çocukluğun saflığı dediğimiz o şey yaşadıkça ve yara aldıkça derinlere gizleniyo ya da tamamen kayboluyo

küçücükken kollarımdan taşıyordu yaşamak heyecanı
parlaktı bütün renkler
büyüdükçe adımlarım,nsırlaştıkça yüreğim küçüldü anlam
cebime sığdı tüm şehirler
oyunlarım,umutlarım,düşlerim vardı
hapsi birden yarım kaldı
maviye boyadığım gökyüzüm vardı
kuşlarımı kimler çaldı?

kIzIlgece

Uçağım sen ne kadar zalimsin!Kaç kez tepemden geçtin büyük gürültüyle, avaz avaz bağırdım ama duy diye:'Beni de al buralardan götür, nereye gidiyorsan...' dedim hiç oralı olmadın...Uçtun gittin...Neyse iyi yolculuklar, selam söyle çocukluğuma.