Ufukları Yığdım Gözlerime

ufuklarımı yığdım gözlerine
keskin gün doğumlarına gebe yüreğim
bu karmaşalı zaman tünelinde yokum artık
vücudunu bırak boş ver gitsin olsun şu dünyanın
seni gören hayatın en normal akışıyla görsün
seni bir ben farklı görür bilirim
yalnızlık zulamda çifte yangını bakışlarının
gel
çöllerime bak
sığın gücenmiş yağmurlarıma

ayak basmam yalan gerçeklerine
gün güzelse çifte kavrulmuş umutlarıyla
dudağındaki gelincikteyim demektir
bir ben bilirim bilmez kimsecikler unutulmadığını
düşsüz göllerini bırak
sevda sularımda yatan taze bir yapraksın sen
önsözüsün tebessümlerimin
beraber bitelim...
çocuksu tebessümler yapsın aramızı ...

kağan işçen