Ben şu anda Lise 3. sınıftayım ve bu sene ÖSS'ye girecem ama ne günün birinde çok paramın olmasını ve rahat bir yaşam sürmeyi hayal edebiliyorum ne de sınavdan sonra yaşayabileceğim olası bir mutluluğu...
hayal edebildiğim tek şey ömrümün sonuna kadar onunla yaşamak...
ama 15 dakika sonra kaldığım yurda gideceğim ve duvarın arkasında onun olmadığı bir odada uyuyacağım...
bence burda durmam hata, o beni sevmesede bazen onun odasının camına bakan yola uzanıp hayatımın sonuna kadar orda durmayı hayal ediyorum ya da günlerce onun kardeşleriyle birlikte olmayı, hatta gözüme bakmasından korksamda hep onu izlemeyi hayal edebiliyorum...
hayal edebildiklerim bunlarsa neden burdayım?????????????????????
Umut yoksa, neden bu duvarlar arasındayım????
-
- Üye
- Mesajlar: 116
- Kayıt: Perşembe, Nisan 28, 2005 16:44
- İsim: Sercan
- Konum: İstanbul
hayal etmeden asla yaşayamazsın ve ilerdeki hayatın için de bu kaar karamsar olmamalısın.Bunun bir başlangıç olduğunu düşün ileride herşeyin daha güzel olacağını hayal et ve nitekim de öle oluyor.Lisedeyken hep bir karamsarlık içindeydim ama asla hayalsiz kalmadım ve şu an üniversitedeyim hayal ettiğim yerde.Ve bu öle birşey ki hayal ediosun ve hayalin gerçekleşio.İşte o an mutluluğa bir adım yaklaşmış olusoun.Karamsar olmadan en iisini yapabileceğini düşün ve buna inan.Bak o zman görceksin herşey daha da ii olacak
tek hayal edebildiğin şey onunla ömrünün sonuna kadar birlikte yaşamaksa sen de benim gibi sevgiden başka hiçbirşeyi fazla önemsemeyen birisin anladığım kadarıyla.Bence insanın yanında sevdikleri yoksa o insanın hiçbirşeyi yoktur!Ve bazen hayaller,hayal olarak kalmak için vardır, neyazık ki!Senin hayallerin böyle olmaz umarım,hayallerine sahip çık,bu duyguları herhangi birisine karşı hissedemezsin değerini bil.
size bir hikaye anlatıcam:
tanrı insana bir sandık vermiş.bunu hiç bir zaman açmıcaıksın demiş.insan günlerce aylarca yıllarca beklemiş.bir gün dayanamıyıp sandığı açmış.sandıkta 1mavi,1pembe,1sarı güvercin varmış.mavi ve pembe güvercin uçup gitmiş.insan korkudan ve heyecandan hızla sandığı kapatmış.korka korka tanrının huzuruna gitmiş.tam insan konuşckmş ki tanrı biliyrm demiş.şimdi beni dinle:mavi güvercin ,ölümsüzlüktü bunu kaybetn;atık sen bi ölümlüsün demiş.pembe güvercin sonsuz aşktı;bunua kaybettin demiş.tam arkasını dönüp gidiyrmş ki tanrı,insan heyecanla sormuş.sandıkta kalan tek kuş sarı kuş neydi demiş.tanrı gülmüş .ümit demiş.ümidini kaybedersen ölüceksin demiş..........YORUMSUZ...........
tanrı insana bir sandık vermiş.bunu hiç bir zaman açmıcaıksın demiş.insan günlerce aylarca yıllarca beklemiş.bir gün dayanamıyıp sandığı açmış.sandıkta 1mavi,1pembe,1sarı güvercin varmış.mavi ve pembe güvercin uçup gitmiş.insan korkudan ve heyecandan hızla sandığı kapatmış.korka korka tanrının huzuruna gitmiş.tam insan konuşckmş ki tanrı biliyrm demiş.şimdi beni dinle:mavi güvercin ,ölümsüzlüktü bunu kaybetn;atık sen bi ölümlüsün demiş.pembe güvercin sonsuz aşktı;bunua kaybettin demiş.tam arkasını dönüp gidiyrmş ki tanrı,insan heyecanla sormuş.sandıkta kalan tek kuş sarı kuş neydi demiş.tanrı gülmüş .ümit demiş.ümidini kaybedersen ölüceksin demiş..........YORUMSUZ...........
ELLERİNE SAĞLIK ARKADAŞIM GÜZEL BİR HİKAYE TABİKİ ÜMİTSİZ< YAŞANMAZ VE TABİ HAYALSİZ DE BU DÜNYAYA HAYALSİZ BAKILIRSA ÇEKİLMEZ OLUR HERŞEY UNUTMA!!!!!!darkdaggerw yazdı:size bir hikaye anlatıcam:
tanrı insana bir sandık vermiş.bunu hiç bir zaman açmıcaıksın demiş.insan günlerce aylarca yıllarca beklemiş.bir gün dayanamıyıp sandığı açmış.sandıkta 1mavi,1pembe,1sarı güvercin varmış.mavi ve pembe güvercin uçup gitmiş.insan korkudan ve heyecandan hızla sandığı kapatmış.korka korka tanrının huzuruna gitmiş.tam insan konuşckmş ki tanrı biliyrm demiş.şimdi beni dinle:mavi güvercin ,ölümsüzlüktü bunu kaybetn;atık sen bi ölümlüsün demiş.pembe güvercin sonsuz aşktı;bunua kaybettin demiş.tam arkasını dönüp gidiyrmş ki tanrı,insan heyecanla sormuş.sandıkta kalan tek kuş sarı kuş neydi demiş.tanrı gülmüş .ümit demiş.ümidini kaybedersen ölüceksin demiş..........YORUMSUZ...........
-
- Görevli
- Mesajlar: 926
- Kayıt: Salı, Ağustos 30, 2005 10:55
- İsim: Burcu
- Konum: İstanbul
İnsanın umudunu kaybetmemesi hayattaki en önemli şey.
Bence çektiğimiz acılar temellerimizden alınan topraklar. Hayat yıkılmamamız için tam önümüze istinat duvarını örüyor. Kimimiz bu duvarı farkediyoruz, kimimizin de farketmek işine gelmiyor( milletçe acıyı sevdiğimiz için). İşte tam bu noktada umut devreye giriyor o duvarın örüldüğünü bir gün bütün azametiyle karşımıza çıkacağını bilmek, umut etmek gerekiyor.
Yoksa yıkılıp gideriz.
Bence çektiğimiz acılar temellerimizden alınan topraklar. Hayat yıkılmamamız için tam önümüze istinat duvarını örüyor. Kimimiz bu duvarı farkediyoruz, kimimizin de farketmek işine gelmiyor( milletçe acıyı sevdiğimiz için). İşte tam bu noktada umut devreye giriyor o duvarın örüldüğünü bir gün bütün azametiyle karşımıza çıkacağını bilmek, umut etmek gerekiyor.
Yoksa yıkılıp gideriz.