hayatta unutmam da, affetmem de....(çok gaddar oldum sanırım... ) işin şakası tabi... affederim ama unutmam açıkçası... klişe de olsa bi laf vardır ya: dal rüzgarı affetse de kırılmıştır bir kere... benim ki de o hesap sanırımm...
Affedicek kadar cesurum da ,unutmak geçmişi şimdiki zamana geri taşımak yerine ,onun geçmişe ait olmasına izin vermekse eğer,geçmişe nokta koymayı öğrenmem gerek sanırım.Affedip unutamıyorum çünkü...
malesef ne affedebiliyorum nede unutabiliyorum.yapılan hiç bir şey hiç bir şekilde icimden çıkmıyor ve beni o kadar acıtıyor ki... keşke hem unutup, hemde affedenlerden olsaydım....