veda mektubu

[mecburmusungitmeye]

veda mektubu

Sen...

Şimdi kırılıp üzülürken bu yazdıklarımı okurken ben çoktan gitmiş olacağım.
Oysa taa başta konuşmuştuk bunları seninle.
Gideceğimi, daha doğrusu kalamayacağımı, kimseye ve hiçbir yere ait olamayacağımı daha ilk gün anlatmamış mıydım ben sana?

'Büyük ihtimal vedalaşmadan giderim' demiştim.
İşte şu an telefonu açmıyor oluşumun nedeni de bu vedalaşmama adeti.

Sana yazdığım ilk ve son mektup bu.
En azından artık sana hiç yazmadığımdan şikayet etmeyeceksin.
Atıl kuru bir vedalaşmadan çok daha anlamlı bir şey bırakıyorum sana giderken.
Yapacağın her şeyi olduğu gibi, şimdi soracağın soruyu da biliyorum.
Ellerini saçlarının arasından geçirip 'neden?' diye mırıldanıyorsun şuan büyük ihtimal ve büyük ihtimal sol omzunla pencereye yaslanmış haldesin.
'Neden?'
Çünkü her şeyi bilmekten ve her gün hep aynı günü yaşamaktan ve senin bu aynılığı hiç fark etmeyişinden yoruldum.
Geleceğin saati, bana söyleyeceğin ilk sözü, kavgalarımızın sonunu ve o sonlardan sonra ne olacağını nereme dokunup bana nasıl sarılacağını biliyor olmaktan çok yoruldum.

'Biz' olmaktan onur duyacağımı söylemiştim sana. Ben 'biz olmak' kavramının benden tamamen vazgeçmek olduğunu bilmiyordum o zamanlar.
Yine o zamanlar ben, bana asla yalan söylemeyeceğin yalanına da çok inandırmıştım kendimi...
O zamanlar beni bu kadar kırıp dökmemiştin daha...
Son kavgamızda anladım ki esas benim tek kişilik derin ve büyük nefeslere ihtiyacım var.
Son kavgamızda anladım ki insan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık...
Anladım ki sende gidecek yürek bende ise kalacak mide yok...

Seni sana ve kim bilir daha kimlere bırakıyorum.
Kendimle olmaya, yalnız kalmaya, kısacası nefes almaya gidiyorum ben.


Not: Yedek anahtar paspasın altında ve paspas da tıpkı senin benim için olduğun gibi kapının dışında...


(alıntı)

[blackpearl]

Harika bir mektup bu ya sağol paylaştığın için..Bende çok yoruldum biliyor olmaktan..

[sinan]

çok güzel bi yazı. çok teşekkürler paylaştığınız için. bu yazıyı izninizle bi sitede yayınlamak istiyorum?

"insan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık"

[mecburmusungitmeye]

tabiki yayınlayabilirsin sinan bu bana ait bir mektup değil alıntıdır. bunu not düşmeyi unutmuşum yazıyı buraya gönderdiğimde. fakat bugün düzelttim. bu alıntıdır benden izin almanıza gerek yoktur..

[GULCIN]

çok güzel bir yazıydı.... teşekkürler
olmasa keşke yalanlar, yapmacıklıklar da böylesine güzel aşklar sona ermese

[ponnik]

ne kadar da gerçekçi bir mektup yansız yalansız içinden ne geçiyorsa onu kağıda vurmuş


bende bundan korkuyorum her şeyin zaman içinde aynı olmasından...

[seyytan]

Kendimle olmaya, yalnız kalmaya, kısacası nefes almaya gidiyorum ben.
Oldukca cok etkileyici bir söz... Bende gidiyorum artık...

[kenderuntanbul]

sabah oluyor.. yuzumde sıkıntılı bır gulumsemeyle gozlerımı acıyorum.. derın bır nefes alıyorum..fazla gelıyor cektıgım hava.. somutlukları cekıyorum ustume.. en renklı kıyafetlerım ustumde(siyahın açık tonları) saate bakıyorum.. tamam vaktı geldı.. gectıgın yolları eskıtme zamanın geldı yine.. son kez kendıme bakıyorum aynada ıcımdekı sıkıntının yansıması.. ufak adımlarla yuruyorum.. dolanıyorum dokundugun yerlerde.. saatler gecıyor ızlerın sılınıyor nerdeyse ben kırletırken sokaklarını.. beklıyorum yollarında.. sonra yıne varolman gerekıyor o sokaklarda..adımlarını duyuyorum.. farklı adımlarını yanında gökkusagı renklerıyle dolanan bırıne carpıyor gozlerım..nefes alıyorum.. yıne fazla gelıyor aldıgım nefes.. yollara bakıyorum yanımdan uzanırken o sonsuzluga.. son kez bakıyorum..duruyorum donuyorum arkandan bakıyor gozlerım..gokkusagı fazla gelıyor gozlerıme.. acıtıyor gokkusagı.. ve bılmedıgım yerlere yuruyorum.. beklemıyorum artık.. varolamadıgın geceye sıgınıyor kalbım.. ve ne garıptır bir gunduz vaktı katılım oluyor.. beklentılerımın,bekleyıslerımın sonu bir gokkusagı oluyor.. ne garip..
...benden...



Düzeltme. Aşağıdaki gibi yazmak çok zor değil mi arkadaşlar?

Sabah oluyor. Yüzümde sıkıntılı bir gülümsemeyle gözlerimi açıyorum. Derin bir nefes alıyorum. Fazla geliyor çektiğim hava. Somutlukları çekiyorum üstüme. En renkli kıyafetlerim üstümde (siyahın açık tonları) saate bakıyorum. Tamam vakti geldi. Geçtiğin yolları eskitme zamanın geldi yine. Son kez kendime bakıyorum, aynada içimdeki sıkıntının yansıması. Ufak adımlarla yürüyorum. Dolanıyorum dokunduğun yerlerde. Saatler geçiyor izlerin siliniyor neredeyse ben kirletirken sokaklarını. Bekliyorum yollarında. Sonra yine varolman gerekiyor o sokaklarda. Adımlarını duyuyorum. Farklı adımlarını yanında gökkuşağı renkleriyle dolanan birine çarpıyor gözlerim. Nefes alıyorum. Yine fazla geliyor aldığım nefes. Yollara bakıyorum yanımdan uzanırken o sonsuzluğa. Son kez bakıyorum. Duruyorum donuyorum arkandan bakıyor gözlerim. Gökkusağı fazla geliyor gözlerime. Acıtıyor gökkusağı. Ve bilmediğim yerlere yürüyorum. Beklemiyorum artık. Varolamadığın geceye sığınıyor kalbim. Ve ne gariptir bir gündüz vakti katilim oluyor. Beklentilerimin, bekleyişlerimin sonu bir gökkuşağı oluyor. Ne garip.
Benden...

[hicbirseyimsin]

ama buu çooooooookkk tatlı ya