Yurdu Ömrün

doğar somun kokulu bir gün alasında
gülüşün içime
sonu doğuşundan belli
güzelliğinle akar da ömür
bu hız göz açıp kapanıncaya
ondan...
hayata bu sarılmak
ondan
dört koldan
kesik damarlar gibi
sızlar adımlarım ırağına...

kaçınılmazlığına
tereddütsüz sığınır adımlarım
sonsuzluğun
zaman ağbilik yapsın diye
intiharına kaderin
adı sensizlik olur ayrılığın...
iki arada bir derede kalmaktır ölümse
ve aşkla biter şaşkınlık
anlamı kendine gelir ömrün
ömrün yurdu bakışlarında
sürgünüm kendime...

kağan işçen...