Zamana Ağıt

[kaaniscen]

gülüşlerinin kokusuyla güler bir bir
zoru kaldırımların
seninle zamana ağıt yakıyorum
bitendi o
adı bizden başka olan her yiten
ve sevdamın karasında
yıldızın çakılı
kaf dağını aştığım yerin adıydı o
memleketim
hatmettiğim gurbetim
gurbetimi memleketimden daha çok sevdim
seninim...


kağan işçen...