Artık bir albümüm var
Mutluyum, mesudum efendim. Siz de alın, siz de mutlu olun.
(Ama kartonette ufacık tefecik notlar aradım, hiç birşey bulamadım.
)
Reklam kuşağımızdan sonra,
ben de bir takım eleştirilerde bulunmak istiyorum.
Öncelikle, evet, eski albümlerin tadı damağımızdan silinmemişken, yine aynı lezzette şeyler bekliyor insan. Bu konuda pek çok arkadaşıma katılıyorum.
Ama şu da bir gerçek, Feridun Düzağaç da o eski albümlerinden beri aynı kalmamıştır mutlaka... İnsanın duyguları, hayata bakışı, hayatın ona bakışı vs. değişmez mi zamanla?.. Ki eskiler kokan bir albüm yapsa idi de, bazı insanlarca, anlaşılmadan, "Kendini tekrar ediyor." eleştirilerine maruz kalacaktı. Bu konuda da değişimini desteklediğim Feridun abime katılıyorum.
Albüm, bu sıralardaki ruh halime çok münasip düştü, hiç mi hüzünsüz bir şarkı olmaz yahu?
Rüya ve Sensiz ağırlıklarıyla beni benden aldılar.
Aşkın Önsözü Ayrılık ve Bir Varmış Bir Yokmuş ikinci sıra için kıyasıya bir rekabet halindeler.
Her şarkıya paragraflar dizebilirim, ama yapmayacağım, korkmayın.
Her şarkıyla farklı farklı duygulara sürüklenirken biraz fazla uzattığım satırlarıma son veriyor ve…
…herkese en mutlusundan Bir Aşk Masalı diliyorum, en çok da Fe Ağbimize…
Ve bir de şey var;
Şimdi belki mutlusundur diye ödüm kopuyor,
Bana acı acı hatıran lazım.
Dip not.: Nerede bizim konserimiz?
En dipteki not: İçimden Şehirler Geçiyor’umuzu hiçbir yeni şarkı sollayamaz gibi geliyor bu arada.
