arkadaşım evime misafir gelmişti gece eskileri anlatıp deli gibi gülmeye başladık hani gülmekle ağlamak kardeş derler ya. o misal odamdan garip bir ses geldi biz mum gibi kaldık tabi. sonra da kapı sesi (bir hafta önce evime hırsız girmişti

) işte o anda kalbim küt küt atmaya başladı ses bile çıkarmadık gelen her kimse bizi mutfakta bulup dilim dilim doğramasın diye

sonra bize nerden geldiyse büyük bir cesaret geldi aldık bıçakları içeri gidicez ( karınca ezemeyiz adam kesicez

) neyse önde ben arkada arkadaşım tek tek bütün odaları dolaştık önce kapıyı itekliyoruz sonra korka korka ışığı yakıyoruz çok fena bir duyguydu ya. sonunda bütün ışıkları yaktık koltuların arkasına varıncaya kadar her yeri aradık kimse tok

yine evde duramadık içimiz rahat etmedi kalktık başka arkadaşa gittik. ben de bir hafta evimde kalamadım korkudan gündüzleri işimi acele acele halledip çıkıyodum.
hayatımda bu olayı hiç unutamıyorum. çok fena korkmuştuk
şimdi sizden alalım. en çok neye korktunuz ?

:):)