ilse yazdı:sa ben ömürboyu aşk istiyorum.. aşk evlenince yok oluyo peki bu nere gidiyo... düşünceler değişmiyosa aşkın devam etmesi gerekmez mi yoksa aşk karşı cins olduğu için mi olunuyo??? sahip olunca neden bitiyoo... peki gerçek aşk nerde???
güzel bi paradoksa değinmişsin ilse.
evlenince yada sahip olunca bazı şeyler alışkanlığa dönüştüğü için aşk bitiyo deniyo,ama bence sadece dönüşüyo
şöyle düşünüyorum;aşık olmak benim için şudur:heyecan...onu görceğimi düşünmek bile bana heyecan verir,belki bi 10 snlik bi görüşme ümidim varsa o an için yaşarım!ki çoğumuz için benzer şeyler ifade eder aşk!ama evlendiğini düşün o insanla,evlenene kadar ki hatta evlendikten belli bi zaman sonra bile uğruna nefes aldığın kişiyle bi ömrü paylaşcak olmak,sabah aynı yatakta uyancağını düşünmek,onu özlediğinde sadece elini uzatman gerektiğini bilmek bile insanı çıldırtır mutluluktan,ama burdan bakınca!atıyorum 10 yıllık evli bi çifti düşün,eşiyle sabah aynı yatakta uyancağını düşünmek adama niye heyecan versin ki o bunu zaten 3650 gündür her sabah yapıyo!
bahsettiğin gerçek aşk ta işte burda devreye giriyo,önemli olan aşkın ne kadar sürdüğü değil,nelere dönüştüğüdür!birimiz yukarda sevgiden bahsetmiş,aşkın sevgiye dönüşmesinden...çok da güsel bi noktaya değinmiş çünkü aslolanda bu!aşkı,yani içimizdeki sevgi+heyecan=adrenalin diye tanımlıyorum ben aşkı,sevgiyi koruyarak dönüştürmek,saygıya dönüştürmek,paylaşıma dönüştürmek...
aşk kaybolsun boşver,nolcak ki giden sadece biraz fazla kalp atışı
önemli olan geriye kalan