ilk defa sana yazıyorum günlük.....
neden bugun bılmıorum....
aslında bılıyorum...
yıllar sonra ilk defa mıdemde kelebekler ucuşmasına sebep olan adamın, bu kadar tesaduf sonunda kesınlıkle bı buluşma sahnesının olacagını dusundugum adamın, bugun hıc de sandıgım kadar "ben" olmadıgını anlıyorum...
belki cok acelecıyım....
belkı buda bı hevestı...
ama o zmn neden onca ukalalıgına uyuz oldugum halde..
şu anda neden kendıme acıyor ve buraya onu yazıyorum..

hep mı boyle olacaksın kalbım yaaa....
nedır bu ıstıkrar...
nedır bu denge....
cıkarıp atsam mı acaba ıcımden senı.....
yada bıdaa onu gormeye gıtmesem azalırmı iştahlarımı kesen gözlerının mavıliği..........?????
of yaa mutsuzum bugun işte............
