hayat çok boş, hiç bişey yolunda değil, istediklerim olmuyor...
engellerim var,engel olanlarım..
bir-iki sebebim var hayata tutunmak adına, onlarıda kaybedersem
çekip gitmektense hayatın üstüne gitmek daha güzel olmazmı.o bize bir vurursa biz ona on vursak...nede olsa bigün hepimiz ölücez diyip bişeyi kafamıza takmasak...ben denedim...oluyo.emin olun rahatlıycaksınız
arkadaşlarım bana pollyanna der her zaman hayatın en güzel noktalarını görmeye çalıştığım için...küçük şeylerden mutlu olabildiğim için..küçük şey olmadığını farkedebildiğim için...önemli olan amacı belirlemek ve ona göre hareket etmek..hayat bu bize neler getireceği belli olmaz..
hayatımdan memnunum,tamam bunu her an söyleyemiyorum belki,belki çok da dibe vuruyorum bazen ama o anlarda hep -artık tesadüf müdür nedir bilmem- şükretmemi saglayan olaylarla karsılasıyorum...
Bazen öyle ağır geliyor ki her şey kaçıp gitmek istiyorum.İyi de kaçmak çözüm mü ya da gitsem ne değişicek ki nasılsa nereye gitsem bir kendimle gidicem.Burda kalmışım ya da gitmişim nasılsa her şey aynı, yine benimle olacak.Bir kendimizi bırakamıyoruz bunu başarsak her şey daha basit olurdu sanırım...
Keşke gidebilsek...
Arada yok oLsak...
İnsanlar kendilerini dinlemeyi unuturlar bazen. Yok olsak da kendimizi dinleyebilsek biraz da.
Sadece kendimizi düşünsek.Sadece kendimiz için bir şeyler yapabilsek sadece.
offf emrahcım off.. keşke...
özellikle bu aralar o kadar yoğunum ve sıkıntıdayım ki... herşeyi bırakıp gidesim gidesim var.. acilen dinlenmeliyim... tahammülsüzlüğüm en üst sınırında...