Gidenlere...

[SERAPben]

Kimsesiz bir sokaktayım, yüreğimde garipsediğim bir tenhalık var.Geri adım atmak istemiyorum, yolum da bitsin istemiyorum; gitsin, uzasın istiyorum bu yollar, hatta sabahlara kadar uzansın istiyorum bu yollar.Ben yürüyeyim ardıma bile bakmadan...Seni yarınlara ertelemek istiyorum yarınlar da hiç bitmesin istiyorum...

Biraz korkuyorum aslında, ellerimin yetim kalmış boşluğuna ruhumu bırakıp yolumun karanlığa saplanan noktasında kaybolmak istiyorum.Anlasana gitmeni istemiyorum aslında...Ben kaybolayım ki; sen beni bulmanın telaşına kapıl, ben kaybolayım ki bu karanlıkta; beni merak ettiğinin tadına doyulmaz düşüncesiyle sarhoş olayım.Biraz umut ekilir ruhuma, yeni bir filiz verir belki yarınlarıma...

Sokaklar, ah bu karanlık sokaklar; ben sizin tanığınızım aslında.
Sokaklar, ah karanlık sokaklar; birbirimize ne kadar çok benziyoruz aslında.
Siz fenerlerin aydınlık oluşuna, bense; size aşığım aslında...

[SERAPben]

Yağmur yağıyor usul usul.Penceremin önündeyim sardunyalarımla birlikte.Cama vurup çıkardıkları o incecik ''Tık'' sesleri bana seni anımsattı şimdi; coçukluktan genç kızlığa terfi ettiğim dönemin beyaz saçlı, beyaz tenli, sardunyalarımın sardunya kokulu Ninesi...Hoş geldin mısralarıma.Seni özledim!..

Bahçende teneke kutularının içerisinde özenle yetiştirdiğin sardunyalarınla konuşmalarını izlerdim hep.Seni öylece izlemek o kadar güzeldi ki!..Akşam rüzgarının ılık esintisi o güzel çiçeklerinle daha bir hoş olurdu ve o çayın tadı bir başka güzellikle yudumlanırdı.Daha bir keyifli olurdu sohbetlerimiz.Sen ara sıra ''Çocuklarım'' dediğin sardunyalarına döner onlarla konuşmayı da ihmal etmezdin.

Günlerden hangi gündü çıkaramadım, bir saksı içinde bana ayrıdığın sardunyaları verdin elime.
-Al, bu güzel çiçekler senin!..Onlara iyi bak ve onlarla konuşmayı sakın ihmal etme!.. dedin.Ben sadece aldım ve sehpa üzerine yerilerini tayin ettim.Sadece sularını verip sözde bakıyordum onlara.
Günler geçti bir sabah sehpa üzerinde duran sardunyalara gözüm ilişti, solgun gibiydiler.Elimde solgun sardunyaları görüp, gözlerinin bakışları değince gözlerime; utandım!..Pamuk ellerinin yumuşaklığını değdirince yanağıma;
-Onlara nazlı bir çiçektir, sen ne kadar sevgini verirsen onlarda sana karşılığını verir!..Anladın mı şimdi? dedin
-Anladım!.. dedim
Ve o gün günlerden Cumartesi'ydi...bugün gibi hatırlıyorum!

Son geceymiş farkına varamadığımız son demlenen fasıl.Sen gittikten 3 gün sonra evin önünde durup, o çok sevdiğin bahçene doğru baktım, gözün gibi baktığın ''Çocuklarım'' dediğin sardunyalarına baktım.Senin yokluğunu anlamış boynu bükük, mahzun gibiydiler...Her halinden belli, onlar da seni çok özlemiştiler...
Şimdi o çok sevdiğin çiçekler benim hayatımın bir parçası gibi nazlı nazlı penceremin önünü süslüyor...
Seni çok özledim sardunya kokulu Ninem!..

[seyytan]

Gidenlerin ardından söyleyecek çok şey var aslında ama...

[SERAPben]

Metin gidenlerin ardından söylenecek sözler olmaz mı hiç, olmasa (şekli ne olduğu mühim değil) duygular biriktirmeyiz içimizde...

[hoca1982]

Gitti işte gitti:((((

[SERAPben]

Bir duygunun esiri aklım sadece delicesine yaşamak var seni seninle.Özgürlüğün pençesinde kıvranırken düşüncelerim; hep sen vardın düşüncelerimde...Sen gözlerimdeki hayal, bakışlarımdaki tutarsızlık, sen gecem, sen gündüzüm gibisin.Bir yolun başındaki kararsızlığımsın.Başlamak istediğim ama bir o kadar korktuğum bir yol...
Seni istiyorum geceler boyu karşımda, korkmadan dokunmak sana.İçimdeki yangınların ötesinde sarılmak hiç bırakmamacasına.

GİT...
Git artık, sen bana çok gibisin.Kahvemin kokusuna sinme, aynada seni görmek istemiyorum...Sesini de al git başımdan.Gecelerde seni istemiyorum.
Yok, hayır GİTME...

Gidersen yıkılır bu gönül.Seni ister, sarhoş bir eda ile bakarken bakışlarına.Yok GİTME...Herşey seninle olsun, sen bende kal lütfen!..Beni bırakırsan paramparça olur dünyam, kurduğum sırça köşk yıkılır hayallerimle birlikte...

Ama hayır Git...
Git ki; sana alışmışlığım son bulsun...Artık kokunu burnumda hissetmek ve bununla yaşamak istemiyorum.Aldığım havaya seni sığdırmak, yediğim ekmeğe sen gibi bakmak istemiyorum.Al anılarını da çek git benden...

GİTME...
Gitme, gidersen yok bedenim, ben yokum...Canımda can gibisin...Senin gitmen benim yok olmam demek...
GİTME; bedeli neyse ben yine öderim!..

[seyytan]

İçimde biriktirdiğimiz duygu, kin ve nefretse eğer?

[SERAPben]

Kin (bende mevcut olmasa ve olamasa da), nefret bunlarda bir duygu işte.Ama Metin ben sanmıyorum ki senin içinde kin denen duygu var olsun!..

[seyytan]

Öyle bir duygu yok tabiki de bende , ben zaten genel olarak söyledim. Herkes senin kadar iyimser olmaya bilir. Gidenlere; giden gider. Arkalarında anılarını bırakarak...

[hoca1982]

Giden sadece gidiyor arkasındakine bakmadan...

[cihangir]

Bedelini kim nasıl öder ki? Deneme bile boşver giden gitsin . . .

[SERAPben]

Arkadaşlar bazen gitmesini istemediğimiz insanların gitmesini gerektiren sebepler mutlaka vardır diye düşünüyorum ve her gidiş bize bir çok şeyi de öğretiyor beraberinde.Hayata bakış açımızı, duygularımızı bir çok şeyi öğretiyor bir şekilde...

[SERAPben]

Artık gelmesen de olur...
Adımı yazdım üçgen gözlerine ölümün artık;
Sonra benim gibi bu kadersiz insanlar;
Sonra bu karanlık...
Gelme, dağıtma yalnızlığımı!..

Hep güller üstünde uçar oldu kargalar,
Yorgun Meryem'in gözüne kaçmış zaman,
İsa doğduğuna yüz kere pişman
Ki nerdeyse bastıracak kar,
Korku yüklü trenler geçmektedir katar katar beynimden
Alın selamımı istasyon bekçilerinden...

Zaman; hüznü, baharı verir
Ben bu sonuncu yokluğundan yorgun argın
Ansızın ölüler gibi ortasında sokakların...

Hey arkadaş
Yine efkarlı mısın
Gözlerinde nice gizli sırlar
Dost elinden yaralı mısın

Akşamlar, akşamlar, akşamlar
Ayrılıktan başka kimim var
Akşamlar, akşamlar dost akşamlar
Ey arkadaş söyle kimin var...

Yasemin Göksu - Akşamlar (Seyduna Türküleri)

[SERAPben]

Seninle açmıştım şu avare gözleri ve sana adamışken ömrümü, çok çabuk çekildin hayatımdan, çok çabuk gittin...Tamda sana alışmak üzereydim, artık umursamıyordum bi çareliğini ve herşeye rağmen sevmek sevilmek istiyordum.Ama sen çok çabuk kayıp gittin ellerimden.O eller ki; seninle bir ömür boyu kenetlenip mutluluklara yelken açmak isterken şimdi içinde bir damla gözyaşıyla devam ediyor senden daha yalan dünyasına...

Hani ''Hiç bir şey ayıramaz bizi'' derdin ya; hiç bir şey ne demek senin dünyanda? hep bilmek istedim.Senin için hiç bir şey olan benmişim, bunu daha yeni öğrendim!..Hiç bir şey olan sana inanan yüreğimmiş...
Avuçlarında tüketmeden önce onu yalanlarınla kandırdığın günleri yine de özlemiyor değilim!..Bazen diyorum yanımda olsa, yine beni kandırsa, boş sözleriyle oyalasa, zaman dursa hiç akmasa bir daha ve sen bana boyundan büyük yalanlar söylesen yine.Herşeye rağmen seveceğim desem ve sabah gözlerimi ilk açtığımda yine seni düşünsem, yemek yiyemez olsam, güneşe bakamasam, sensiz bir yudum su bile içemesem ve beni yarı yolda bırakacağını bile bile yeniden başlasam, zamanı geri alsam...

O kadar ihtiyacım varken sana, yanımda olmadığın her gün için bir çiçek dikiyorum bahçeme!..Bir çiçek daha, bir çiçek daha...Sensiz geçen her gün için bir damla gözyaşı da akıtıyorum.Yalan olan benmişim senin için, hiç gerçek olarak görmemişsin beni...Görsen bu kadar çabuk çıkarırmıydın hayatından, bu kadar çabuk unutabilir miydin beni?

Şimdi bahçem çiçeklerle doldu, adım atacak yer yok.Gözyaşlarım da bir damlayı geçer oldu, ben bile unuttum sayılarını...Avutamıyorum artık bu yüreği yalan sevdiğim, yalancı sevdiğim, yalanmıydın uğruna herşeyden geçtiğim!..

[SERAPben]

Bir bekleyiştir içinde taşıyan ümidi...Beklersin; neyi, niye, niçin beklediğini bilmeden.Aslında bilirsin; çünkü geriye beklenene yazılmış şiir, biriktirilmiş nice cümlelerden oluşan yazılar, mektuplar kalmıştır.Terk edemez ki onları seven ve onları da terk edemezki istesede insan!..