Suçludur Aşk

[hoca1982]

Yok yüreğim ben seni dinlemek istiyorum...
Senle hayat var...
Dinle bakalım serap yüreğin bir daha ki yazında ne söyleyecek.????

[SERAPben]

Ruh halime bağlı, sanırım bu aralar kasvetli havalardan olsa gerek bende de garip bir kasvet var

[hoca1982]

Galiba??Ama sen yinede yaz bu gasvetli havaya rağmen yaz ki bende üzerimdeki bunalımı atayım senle

[nurayk]

söylediğin yalanlara dönerse bir gün
söyleyemediğin bütün sevgiler
kırılırsa incecik dallar gibi
yarınlara ertelediğin düşler
aşk onarır

kalbindeki günlerin çan kulesi
yıkılmışsa aldanışın fırtınasında
rüzgarın savurduğu kum taneleri
gibi kanarsa zaman avuçlarında
aşk onarır

konukları kendisini sevmeyen
bir otel odası gibiyse yalnızlığın
çıkıp gidemiyorsan çivilenmiş gölgenden
paslanmışsa kilidi sığındığın anların
aşk onarır

geçtiğin yollardaki bütün ay perileri
terk ettiğin kendinin şarkısını söylerse
ve hayat birdenbire bir veda resmi gibi
yırttığın albümlerden çıkıp geliverirse
aşk onarır

kanındaki ateşler tenini yakmıyorsa
unuttuysan şarabi gecelerin rengini
sevişmenin elması artık parlamıyorsa
elinde kırılmışsa dokunuşun kadehi
aşk onarır

aynalarda bıraktığın suretine benzerse
içindeki delinin bütün yüzleri
her gidişin bir dönüşün eviyse
o varmayan yolları, o yaralı deliyi
sadece aşk onarır
AYTEN MUTLU

[hoca1982]

İşte nuray bunlardı aslında istediğimiz..Aşk herşeye deva olmalıydı belkide.....Olmalıydı ki biz hayata bağlanalım..Paylaştığın için teşekkür ederim yaşadıklarımızın veya yaşayacaklarımızın anlamı:'AŞK'.....

[SERAPben]

Nuray paylaşımın için teşekkür ederim

[nurayk]

rica ederim sevindim beğendiğinize..

[nurayk]

biliyorum eyy aşk
sana neler yazılsa
konuşulsa azdır
ızdırapdır ey aşk...
aşk ki yüreği yüreklerden söker
liğme liğme eder ciğerleri
sökülürcesine ar damarlarını çatlatır
aşk konuşmuyorum sana artık
oynamıyorum artık seninle
oyun bozan çocuk gibi mızıkcılık yapıp
küsüyorum sana artık...
eyy aşk yazıyorum ve ......sana susuyorum
sen yine bana
herzaman ki gibi konuşmayıp gülümsüyorsun
artık bende tam tersini yapıp dediğim gibi
sana ve aşkıma avaz avaz susuyorum
seni ve sevdamı bırakıp senden geçiyorum

[SERAPben]

Ellerine, yüreğine sağlık Nuray güzel paylaşımın için...

[nurayk]

[SERAPben]

Sözlerim kesildi aniden, konuşamaz, yazamaz oldum.Oysa vardı söyleyeceklerim sana dair...Ama bulamadım hangi kelime anlatır beni sana?
Bulmak isterdim, bulup söylemek...Belki anlardın beni...

Sanki her söz eksik biraz seni anlatmaya...Şaşırdım, nasıl olur da konuşamaz insan bu kadar anlatacak şeyi varken...

Uzun zaman oldu karalayamadım iki satır.Oysa anlatmak isterdim seni kıta kıta...Olsun isterdim, olmadı...Oldurmak isterdim, belki o zaman anlardın beni!..

Sen gittin aşk bana kaldı, aşk yakışanda kalırmış...
Ardından siyah geceler kol gezdi yüreğimde...Ben sol yanımı öldürdüm de siyah'a büründüm.Kimse girmesin diye yüreğime, aşk'a küstüm...

Yazamıyordum demiştim ya; işte yazdım!..Acaba hiç yazmasamıydım?
Ben seni aşk sanmıştım, yanılmışım!..
Öyle olsan yanımda kalırdın!..
Şimdi,
Seni sevdiğimi unut, vazgeçtim seni sevmekten,
Dönsen de tanımaz yüreğim yüreğini...
En iyisi unutmalı bu yalan olmuş ikiliyi!..

[nurayk]

ne dil yeter seni anlatmaya
ne kalem .....
ne eller tutar seni sarmaya
nede bir başkası ....
diile lal .......
kaleme dilber olan güzel .....
gece uykularım ........
rüyamda çığlıklarla uyandığım
gecemi gündüz eden
ismi yüreğime mıh gibi kazılı ..
beni benden çalan geçmişimden eden güzel
seni sana emanet etdip .......
bilmediğimiz geleceğimize gülümsüyorum
artık seni serseri hayatına bırakıyorum
krılan kalpmiydi neydi bilmiyorum ama
şimdi bitsim bitsin sevgilim
suya baski artık tertemiz bitsin

[SERAPben]

Yüreğime indi bu aşkın perdesi, uzun bir bölümden oluşan bir film gibiydi bu aşk...Tadı güzeldi, heyecanlı, duygusal ne varsa içinde hepsi de vardı aşk adına...

Bir ara bu film saçma sapan bir hale geldi...Senaryolar değişti, repliklerimiz değişti...Yanlışı biz yaptık aslında...Acımasızca davrandık yaşadıklarımızın adına.Saçma sapan rolleri üstlendik üstümüze...Kıskançlık girdi ruhumuza, farkına varamamışken daha hapsetti bizi koynuna...Biz biz olmaktan çıkmıştık artık, saygımızı yitirdik huzurumuzu bozarak.Yıprattık her şeyi, parçaladık umutları, hayalleri çöpe attık.
Ve bitti...

Şimdi çaresizim...Acıyor her yanım sensizlikten.Her sabah omuzlarım ağrıyarak uyanıyorum.Takati kalmamış bedenimin yokluğunun yükünü çekmekten...Sana da kızamıyorum ki üstelik...
Geceler sensiz daha da mı uzadı ne?..

Düşünüyorum da; ilk başlarda ne güzel bir ilişkimiz vardı...Sohbetlerimiz, şakalaşmalarımız, tartışmalarımız...Artık yoklar!..

Ve o kadar çok kırdık ki birbirimizi, o kadar acımasızdı ki tafralarımız birbirimize karşı, istesemde elim uzanamıyor telefona...Belki de sende aynı duygulardasındır...Belki de bir telefon yetecek herşeyi çözmeye...Ama...
Ama, yapamıyorum!..
Oysa her tartıştığımızda telefonun başında beklerdik, ilk kim açarsa; ''Neden aramadın bu saate kadar?''
''Peki ya sen, neden aramadın?'' der gülerdik...
Şimdi herşey farklı, birbirimizi çok kırdık, özür dilemek isterdim senden hemde karşılık gözetmeksizin, hesapsızca, çıkarsızca özür dilemek...Sonra da ''Hoşçakal'' diyip kapatmak...Ama yapamıyorum, utanıyorum!..

Yüreğime indi bu aşkın perdesi, yanlışı biz yaptık...Tadında bırakmalıydık herşeyi, bu aşkı böylesine yıpratmamalıydık!..

[SERAPben]

Gecenin uğultusuna yaslanmış bedenime ağır gelenleri; kelime kelime döküyorum sancılarımla.Her şey ama her şey fazlalığa dair bu gece...

Dibe vurmuş yüzüne susuyorum yalnızlığımın...Geceye düşen ayrılıkları acıya yüklüyorum usanmadan.Anlamına tutunduğum sözleri sindire sindire yuttuğum bu fazlalığın hıçkırıklara kapılmasına yüz tutuyorum bile bile...

Hani damlalara karışıp aksın istersin ya gözlerin, öyle bir an sana haykırıyorum parça parça...Hiçliğe fısıldıyorum notaları kayıp melodileri...
Yırtıyorum anlamsızlığını her satırının.Zehrine karışıyorum yüreğinin.Düğümlüyorum çığlıklarımı, kalemime...

''İçine attığın her acı, bir gün gelir Sen olur'' demişti yüreği inci bir dost...
O yazıyor, ben yazıyorum...Durmuyor, durmuyorum...
Bir gün bana susacak sesim...
Şimdi; yazıyor, bağırıyor, vuruyor dipsiz yok oluşlara.
Ama bir gün...
Ne bir ses, ne bir darbe susacak susturacak...
O gün; içime bölüneceğim!..

[SERAPben]

Sana değil sitemim, kızgınlığım, rüzgar gibi esen öfkem.Hepsi kendime...Boğazımda düğümlenen bu yaşama aslında...Söz geçiremediğim kaskatı yüreğime...
Tutsa diyorum bir yağmur bedenimi, eritse bir kar tanesi gibi bakışlarımı, dinmeyen bakışlarımı...

Gelir mi ki ardından baharında yeni bir gün?
Tutsa diyorum ellerimden, tutup en kaygısız mevsimlerle buluştursa ellerin...Habersiz bir misafir ol gel yüreğime şimdi...Dikenli yollarda kanayan tabanlarımla koşayım sana...Bir ömür konuğum ol bende...

Sana değil hiç bir küskünlüğüm!..Dindiremediğim yüreğime yalnızca.Ayazlarda kalmış gözyaşlarıma!..Her biri o kadar ağır, o kadar anlamlı ki!..

Bir yel ol ve ömrümün kuruyan yapraklarını süpürerek es bana...Kirpiklerimde asılı kalan yaşlarımı silerek es bana...Sonra alışık olmadığım bir akşam çıkagelsin ve ardından sessiz bir karanlık...Bir küçük ayışığı gözlerime saplanırcasına girsin; sanki hiç öyle güzel bakmamış gibi, sanki gözlerime derin bir güzellik girmiş gibi...Saçlarımı tel tel ayırırcasına düşüversin...

Sana değil hiç bir mutluluğum!..Tek başına yaşamaya alışık bedenimin bütün duyguları.Hepsini içine sığdıracak koca bir derya şimdi...Yalnızca gizli bir sitem var bakışlarımda bir başına kalan; o da yalnızca kendime!..